<<حشرات شناخته شده در میاب>>

آری: زنبور با گونه های مختلف

بال آریسی: زنبور عسل

ائشک آریسی: انواع مختلف زنبور نرک

اولومجک: نوعی حشره ای نرمتن

بوور: رتیل( چند نوع مشاهده شده است)

پخ دیویرلادان: سرگین غلطان’ نوعی سوسک’ پسپسان.

پوببوش:کفشدوزک(3 نوع مشاهده شده است)

بیت:شپش( ریشه کن شده است)

تور آتان: عنکبوت

قاریشقا: مورچه در انواع مختلف

قولاغاگیرن:حشره ای شبیه آبدوزدک

قیرخ ایاق: هزارپا

عقرب:عقرب

سنجاقک:سنجاقک

ساس: ساس-بیره.

زلی: زالو

مغ مغا: انواع پشه

کپنک: پروانه(چند نوع مشاهده شده است.)

ککیکگه: ملخ( انواعی دارد.)

کنه: کنه

موزالان:(میزه لک)نوعی زنبوردرشت جثه

میلچک: مگس( چند نوع مشاهده شده است)

<<خزندگان مشاهده شده در میاب>>

ایلان: ما ر(انواع دارد.)

ایلان آغ وئرن: بزمچه

اوغلان سوون: مارمولک(سه نوع مشاهده شده است)

کلتن کله: سوسمار

خوخولجان: کرم خاکی

<< نام و اصطلاحات دامی>>                             << انواع و اقسام گاو>>

املیک: بره شیرخوار                                                        جونگه:گوساله نر-گاو نر دوساله

ارکک شیشک: گوسفند نر یکساله.                                       چاغال: به گاوی که نوک دمش سفید باشد

کورپه: نوزاد گوسفند                                                        میگویند.

قوزی: بره                                                                     اوکوز: گاو کار

قوچ: گوسفند نر سه ساله                                                    اینک: گاو شیر ده

اوگج: گوسفند نر چهار ساله                                                بیزوو: بچه گاو-گوساله

بورمانج: گوسفند عقیم شده جهت پرواربندی                            دانا: بچه گاو یکساله

بورماج: گوسفند عقیم                                                        کله: گاو نر

قویون: گوسفند ماده ( میش)                                                دوگه: گاو مادر دو ساله

ازمان: گوسفند نر پرواری چند ین ساله.                                 << انواع و اقسام اسب>>

توخلو(توخلی): بره علفخوار.                                               آت: اسب

کوره: گوسفندی که گوشهایی کوتاه دارد.                                مادیان: اسب ماده

قمر                                                                              آیقیر:(ایلخی یا قوشولان ائرکک آت)اسب

بره(قویون ساغیلان یئر): جایگاهی که شیر گوسفندان را میدوشند. نری که با گله ماده اسبها قاطی شده باشد.

<< اقسام و انواع بز>>                                                        دای: بچه اسب از نوع نر

ارقلی( آرقلی): بز شاخدار.                                                     دایچا: بچه اسب- کره اسب

گئچی: بز

چپیش:بره بز- بچه بز                                                             << انواع الاغ-اوزون قولاخ>>

اولاخ: بچه بز                                                                       ائشک: الاغ- خر

دوبور: بز نر                                                                        سوپا: کره الاغ یکساله.

تکه: بز نر یکساله                                                                 قودوخ: کره الاغ

کولا: بز بی شاخ- به سگ دم کوتاه نیز میگویند.                            کوروخ: کره الاغ

اووورساق: حیوان شیردهی که بیش از یکسال شیر دهد.                  خکی ائشک: الاغ تنبل و از کارافتاده-

<<انواع سگ>>                                                                 خاکستری رنگ

ایت: سگ

قانجیخ: سگ ماده

کولا: سگ دم بریده

انیک: بچه شیرخوار بزرگتر از توله.

<<انواع پرندگان شناخته شده در میاب>>

آلا بولبول: بلبل در انواع مختلف                                     آغاج دلن: دارکوب

آلاقارقا: کلاغ سیاه و سفید                                            چالاغان:نوعی کرکس

آری قوشی: پرنده زنبور خوار                                       آلا پاخلا: از انواع کفترچاهی

باغری قره(ببو):                                                        یا کریم:یا کریم

بلدرچین: بد بده                                                           سونا کهلیک: کبک دری

بایقوش: جغد                                                              چول اوردکی:اردک کوهی

سار:پرنده ای است حشره خوار.                                     حاجی لک لک: حاجی لک لک.

دورنا:درنا

کد قوشی: گنجشک

ککلیک: کبک(سه نوع آن مشاهده شده است)

گورچین: کفترچاهی

گئجه قوشی: مرغ شب( شباویز)

قجیر:کرکس

قیرقی: قرقی( باشه)

قجله: زاغی(غلیواج)

قومری: قمری

قره قوش: گنجشک سیاه( کوچکتر از کلاغ سیاه)

قاران قوش: شاهین ( چالاغان)

چوبان آلادان: نوعی گنجشک

چلچله: پرستو

<<اصطلاحات قالیبافی و صنایع دستی>>

یوماق:گلوله نخ و پشم الوان

یون:پشم گوسفند

شیش: سیخ نوک کج

پیچاق:کارد

گوزم: پشم بهاره بسیار لطیف(پشم بره)

قزیل: پشم بز

پیتراق:غوزه خار چسبیده به پشم گوسفندان

تیفتک: کرک بسیار لطیف بز

<<اصطلاح کلمات روسی که وارد زبان روستایی شده است>>

لاپیتگا:نوعی بیل

هاتیشگا:پنجره

هاتیشگا: لی لی کردن

قوروشقا:نوعی لیوان

دوروشقا: گاری- درشکه.

<<اصطلاحات زراعت و معیارهای مختلف وزن وحجم>>

جوت:(جفت)قدرت کارایی یک گاو را که برای امور زراعتی مورد استفاده قرار میگیرد به دو واحدبرابر تقسیم میکنندکه هر قسمت را یک جفت یا جوت میگویند.

اوکوز:(گاو)یک راس گاو نر قدرتمند که به کار کشت آید.یاریم اوکوز+بیر اوکوز+ایکی اوکوز=نیم گاو+یک گاو+ دوگاو.

باتمان: مقدار زمینی است که قدرت بار آوردن و کاشت یک من تبریز(5کیلو)بذر وتخم را داشته باشد.

دابباخ:(تب فکی) انگل بیماری در سم و پای دامها و زبان و دهان آنها که تولید زخم میکند.

<< اصطلاات بیماریهای سنتی و محلی>>

یارا: زخم                                       قوتورلوق: بیماری جرب وگال

قره یارا:سیاه زخم                           قیزیشما:تب سرماخوردگی

چوزه: جوش                                  قارین بورما:دل پیچه-شکم درد

چیبان: دمل- کورک                         قان قوشماق:استفراغ خون از معده وروده

ساریلیق:یرقان-زردی.                     قان گئت ماخ: خونریزی

سانجی: دل درد- درد                        تریخ: اسهال

ستلجم: سینه پهلو- ذات الریه               اوچوق : تبخا ل

سویوق دیمه:سرماخوردگی                ایت دیر سگی: گل مژه

قیزدیرما: تب مالاریا                        قاشینما: خارش.

قولوش: کمر درد- قولنج

قیزیلجا: سرخک

چیچک:آبله

تیترتمه: تب و لرز

اورک دویونمه: تپش قلب

<<اصطلاحات واحدهای طول>>(دولما اولچی لری)

آغاج:(فرسنگ) فرسخ: مقدار راهی که یک آدم معمولی در بیابان و کوه و یا جاده به حالت پیاده بدون خستگی و در حالت معمولی بتواند در مدت یکساعت طی کند. هر آغاج یا فرسنگ برابر با 6 کیلومتر است.

منزل:( خانه- استراحتگاه) مقدار راهی است که یک آدم پیاده یا یک راس چهارپای باربر بدون خستگی خود و چهارپایانش بتواند در یک روز طی کند را یک منزل گویند.این مقدار راه معمولا 3 تا 5 فرسنگ یا16 تا30 کیلومتر است که در مدت 5 ساعت باید طی شود.

دورت بارماق:( چهار انگشت) پهنای چهار انگشت بهم چسبیده است از انگشت سبابه تا انگشت کوچک.

قاریش:(قریش) وجب: طول آن از نوک انگشت کوچک تا نوک انگشت شصت درحالیکه همه انگشتان کاملا باز باشد.

آرشین:( گز-ذرع):اگر یک دست انسان کاملا بصورت کشیده در امتداد شانه قرار گیرد و سر انسان کاملا رو به شانه اش باشد از نوک بینی تا نوک انگشت میانی دست کشیده را یک آرشین یا گز حساب میکنند.

اووج:(کف دست): مقدار گندم یا آردی که در یک کف دست در حالیکه همه انگشتان بهم چسبیده باشد و دو دست حالت یک ظرف و کاسه را به خود میگیرد.

بیرآل:(یک دست): واحد اندازه گیری آب چشمه یا جویبار و نهر که در مجرای معمولی آب و قنات جریان دارد بیرآل میگویند.

<< اصطلاحات جغرافیایی>>

گونی:آفتابگیر- در زبان ترکی گونی به معنای آفتابگیر و جبهه رو به خورشید کوهستان را گویند که در معرض تابش نور آفتاب باشد.

گوزی: محلی که آفتابگیر نباشد.

یوققوش:(یوخوش):گردنه-سربالایی- فرازبه معنای گردنه کوچک و سربالایی کوهستانی است.

یئنیش:سرپایینی مخالف یوخوش.

قوروق:(حفاظت شده) به منطقه حفاظت شده وممنوعه میگویند.

کوفشن:(کفشن):مزرعه کوچک پاره زمینهای پیرامون روستا که زیر کشت باشد.

کهل:(کوفول): طویله-آغل-محل نگهداری دامها و چهارپایان را گویند که در داخل تپه ها و کوهها توسط مردم کنده شده یا بطور طبیعی بشکل غار بوجود آمده باشد.

<<اصطلاحات وسایل حمل و نقل و آب واشیا>>

تولوق:نوعی خیک از چرم و پوست گوسفند و لاستیک-مشک.

سطیل: سطل.

ودیره:نوعی سطل دهان گشاد.

نهره: خیک.

داغارجیق: کیسه چرمی و انبان پوستی.

هیبه: توبره بافته شده از پشم رنگین.

خورجون:(خورجین): بافته شده از نخ پشمی.

>>بازیهای رایج و منسوخ شده در میاب>>

              پیل دسته یا الک دولک

برای بازی کردن ابتدا در زمین اجاقک کوچکی ایجاد میکردند و چوب کوتاه را که الک نام داشت < پیل>را روی آن میگذاشتند و با چوب بلندتر که< دولک> نام داشت به زیر آن زده و با پرتاب کردن به هوا و ضربه زدن آنرا به سوی حریفان پرتاب میکردند و حریفان که منتظر پرتاب الک بودند در هوا باچوب به الک ضربه میزدند. اگر ضربه به الک می خورد آن یار از حریف سوخته بود و از بازی کنار می رفت و اگر حریفان نمی توانستند ضربه بزنند شروع کننده بازی‚ دولک را در روی اجاق بصورت افقی به زمین گذاشته و یکی از حریفان الک را به سوی دولک که بصورت افقی در روی اجاق قرار داشت پرتاب می کرد. اگر الک به دولک می خورد با ز آن یار از حریفان سوخته و از گروه کنار گذاشته میشد و در غیر اینصورت حریف شروع کننده بازی الک را در زمین کاشته و توسط دولک به آن ضربه ای می زد و الک را به فاصله دور پرتاب می کرد و این ضربه سه بار تکرار می شد و در بار سوم الک به هر جا می افتاد گروه حریف شروع کننده بازی از گروه مقابل تا محل اجاق کولی می گرفتند و این بازی تا آخرین نفر گروه ادامه پیدا می کرد تا تمام نفرات سوخته و از زمین خارج می شدند و بازی به دست حریف می افتاد.   

                                                       << شش قوم>>

این بازی در زمینی به اندازه زمین فوتبا ل برگزار می شد. در دو طرف زمین هر گروه خطی کشیده می شود و در فاصله 10 متری هر خط دایره ای رسم می شد که محل اسرا یا بازیکنان خارج از دور بازی بود.در پشت هرخط حداثر شش نفر مستقر می شدند که ازآنها سرگروه بود. در این بازی نیز شروع بازی توسط قرعه تعیین می گردید که کام گروه شروع کننده بازی باشد. شروع کننده بازی به طرف سرگروه تیم حریف که پشت خط ایستاده است رفته و به دست باز او ضربه ای می زند و به طرف دیگر فرار می کند و کسی که ضربه را دریافت کرده است باید شخص ضارب را دنبال کند تا بتواند قبل از خط پایان به او برسد یا ضربه ای به او بزند. در آن صورت آن بازیکن از بازی اخراج میگردید و اگرنمی توانست ضارب را بگیرد یا ضربه ای بزند درحالیکه ضارب به پایان خط رسیده بود از زمین بازی خارج می شد. بدینصورت تمام نفرات تیم به بازی خود ادامه می دادند تا تمام افراد یک گروه توسط گروه دیگر از دور بازی حذف می شدند دراینصورت بازی تمام شده بود و تیمی که تمام افرادش اسیر شده بودند بازنده بازی می شدند توضیح اینکه در حین بازی اگر کسی از تیمی حمله نموده و خودرا بدون برخورد و گرفتار شدن توسط افراد تیم حریف به محل استقرار اسرا می رساند می توانست تمام اسرا را آزاد کرده و وارد بازی می نمود.