بسم الله الرحمن الرحیم.  همانطور که می دانید در آسمان ادبیات ایران عزیزمان و آذربایجان همیشه سرافرازمان همواره ستارگان پر نوری در حال پرتو افکنی بوده و هستند. یکی از شاعران بزرگ معاصر  میرزا حسین کریمی مراغه ای می باشد . میگویند مرحوم استاد شهریار  به خود کریمی مراغه ای گفته است که در آذربایجان بعد از من تو هستی. برای این شاعر عزیزمان سلامتی و موفقیت روز افزون آرزو می کنیم. اکنون خاطره ای از ایشان نقل می کنم  یقین دارم که برای دوستداران ادبیات آذری مفید خواهد بود.

در روز چهارشنبه تاریخ 83.03.27 به اتفاق برادربسیار عزیزم سلمان روزی طلب برای زیارت خواهر بزرگوارمان که آنزمان در مراغه زندگی می کردند عازم مراغه شدیم. همه میدانید که زیبایی های طبیعی و تاریخی و ادبی مراغه قابل وصف نیست.به هر حال از فرصت استفاده کرده برای زیارت شاعر عزیزمان رفتیم. درکتابفروشی خودش از ما به گرمی استقبال و پذیرایی کرد . گرچه گفته اند وصف العیش نصف العیش حالا وقت وصف آن دیدار آن نیست.درپایان دیدار از شاعرمان خواستم که در دفتر خاطراتم چیزی بنویسد . فی البداهه اینگونه نوشت:

بسمه تعالی

بماند همین خط بما منتسب      به پیش ابوالفضل روزی طلب

ذهب نیست سرمایه اهل حال      ذهب رفتنی است باقی ادب

منم ذاکرین سربلند اوغلویام         آنامدیر مراغه سهند اوغلویام  

کریمی دیرلر منیم آدیما              کریمم کریمخان زند اوغلویام

به امید دیدار

عزیز دوستلار تا سفله  چتین لیکله یازدیغم مطلبی یئل آپاردی  بقول فارس شاعیری:

جور گل بلبل کشید و برگ گل را باد برد      بیستون را عشق کند و شهرتش فرهاد برد

سلام علیکم . دوستان عزیز  از اینکه چند روزی نتوانستم مطالب تازه ای بنویسم از همه شما عذر خواهی می کنم انشاءالله بزودی درست می شود.