بازدید امروز : 3
بازدید دیروز : 184
در طراحی این باغ اقلیم خشک منطقه اصفهان مورد توجه قرار گرفته و آب به صورت فوارههایی کوتاه جریان مییابد و سرانجام به برکه برخورد میکند، همچنین عناصر و مختصات فرهنگ معماری سنتی اصفهان در بناهای این باغ تبلور عینی یافته است.
باغ صخرهای: مساحت این باغ 2500 متر است و 250 گونه گیاهان صخرهای در این باغ کاشته شدهاند.
آبشار باغ:این آبشار در سمت شرقی باغ صخرهای قرار دارد و از بلندای 4 متری حجم قابل توجهی از آب به داخل برکه میریزد. در ساختمان آبشار انواع سنگهای رودخانهای به کار رفته است تا آبشار کاملاً طبیعی به چشم آید.
برکه:برای لطیف تر کردن هوا و پرورش انواع گیاهان آبزی، در طرح باغ برکهای به مساحت حدود 3500 متر مربع در ضلع جنوب شرقی آن ساخته شده است.
محوطهء مخصوص کودکان: در باغ با انواع پرچینها محیطی برای بازی کودکان ساخته شده است.
محوطهء باغ:سطح کلی باغ چمنکاری است و با در نظر گرفتن باغچهها در طرحهای گوناگون، کاشت گلهای فصلی، یک ساله، دو ساله، همیشگی و درختچههای زینتی میسر شده است. در میانهء باغ، طرح فرش بوته و ترنج با گلهای مختلف نقش شده است. گذرگاههای باغ که تقریباً 5000 متر مربع است با سنگفرشهای گرانیتی در طرحهای گوناگون فرش شده است.
باغ رز:باغ رز، مجموعهء باغچههایی است که برای کاشت انواع گلهای رزی که در ایران کاشته میشود، ساخته شده است.
گلخانه: با توجه به کمبود گل در فصل زمستان، گلخانههایی به مساحت 700 متر مربع در ضلع شمال شرقی باغ ساخته شده است که بازدید از انواع گل را در فصلهای سرد برای مهمانان باغ ممکن میسازد.
باغ گیاهان دارویی و خوراکی:این مجموعه با مساحت 1170 متر مربع دارای 132 گونه گیاهان دارویی و خوراکی منطقههای مختلف ایران است.
فراوری: الهام مرادی
بخش گردشگری تبیان
برگرفته از: فرارو، شهرداری اصفهان، کتاب راهنمای سفر به اصفهان
مصالح بکار رفته در ساخت این کاروانسرا که متناسب با شرایط اقلیمی منطقه ساخته شده، از سنگ های همان منطقه که مقاوم در برابر شرایط جوی هستند تامین شده است. روزنههای سقفی این کاروانسرا در حداقل اندازه در نظر گرفته شده و تبادل هوا و روشنایی مورد نیاز را تامین می کنند.
بخش گر
غار کتلهخور غاری است خشکی -آبی که در استان زنجان، شهرستان خدابنده و در 80 کیلومتری جنوب قیدار است.
نخستین بار در بهار سال 1331 خورشیدی گروهی از سرشناس ترین کوهنوردان ایران از اعضای باشگاه "نیرو راستی" اقدام به کشف و بازدید غار کتله خور کردند.
غار کتلهخور ازلحاظ کیفیت بلورها و قندیلها، زیبایی و تعدد طبقات اولین غار آهکی جهان شناخته شدهاست. از بهرهبرداری اولیه این غار چیزی حدود 15 سال میگذرد که البته هنوز هم کاوش و فعالیت برای آمادهسازی سایر قسمتهای غار برای بازدید ادامه دارد.
تالش در استان گیلان قرار دارد و از سفیدرود به سوی شمال، تا جلگه ارس-کورا در جنوب جمهوری آذربایجان؛ که در آن شهرستانهای (رایون) لنکران، لریک، یاردیملی، آستارا،ماسالی و جلیلآباد، هشتپر،اسالم،شفت،ماسال، شاندرمن، رضوان شهر، پره سر، فومن، نمین، خلخال، گرمی، طارم و سایر شهرهای آذربایجان را در بر میگیرد.
کلات نادری در فاصله 145 کیلومتری شمال مشهد قرار دارد و توسط دو رشته کوه بلند حصار شده است. جاده مشهد به کلات، جادهای کوهستانی است که در کنار مناظر متفاوت، چند گردنه دلهرهآور هم در انتظار گردشگر خواهد بود.
در منطقه کلات زبان و لهجههای مختلفی رایج است که از میان آنها می توان به ساکنان فارسی زبان، ترکی زبان و کرمانج اشاره کرد. پیشه کلاتیها با توجه به شکل جغرافیایی و آب و هوای منطقه عمدتاٌ کشاورزی، دامداری، باغداری و بویژه شالیکاری می باشد.
محصول برنج کلات از انواع بسیار مرغوب برنج در ایران به شمار می رود. جشنهای عروسی بویژه در روستاها با مراسم ویژه ای از قبیل اجرای رقصهای سنتی و آئینی و کشتی با چوخه، همراه است. طب سنتی در این منطقه کاربرد ویژه ای دارد و هنوز مداوا با داروهایی از قبیل کات کلوخ، قدومه کلاتی، استاقدوس و مانند آنها در بین مردم رواج دارد. همچنین سنت همیاری (یاوری) در کاشت، داشت و برداشت غلات در منطقه کلات مورد احترام برزگران و کشاورزان است.
از سوغات مشهور شهرستان کلات انواع بافتههای رنگارنگ ابریشمین است که در زاوین تولید شده و عشایر کرد با استفاده از این پارچهها لباسهای محلی خاص مردم کرمانج را می دوزند. داشتن نمونه هایی از این البسه زیبا می تواند دلخواه هر گردشگری باشد که به کلات وارد می شود.
14 مرداد 1285 مظفرالدین شاه فرمان مشروطیت را امضا کرد اما آنچه مشروطه را ماندگار کرد مجاهدتهای ستارخان و باقرخان در تبریز بود.
در تبریز خانهای به نام خانه مشروطه یاد آور آن دوره تاریخی است. این بنا به شماره 1171 در سال 1354 خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.معمار این بنا «حاج ولی معمار» و مساحت این بنا 1300 متر مربع و در دو طبقه ساخته شدهاست.در این خانه مجسمه سران مشروطه و اشیای از آن دوران به نمایش گذاشته شده است.
پل خواجوی اصفهان از بناهای شاه عباس دوم صفوی است که در سال 1060 هجری قمری بنا شدهاست. درازای پل 133 متر و پهنای آن 12 متر است.
این پل دارای 24 دهانهاست که از مکعبهای به دقت تراشخورده ساخته شده و در بخش میانی، با سدهای چوبی برای گرفتن جلو رودخانه مسدود گردیدهاست.این پل به شماره 111 در فهرست آثار ملی ایران در تاریخ 15 دی 1310 به ثبت رسیده است.
این پل را همچنین پل شاه، پل بابا رکنالدین (مسیر رفتن به خانقاه و آرامگاه بابا رکنالدین و تخت فولاد) و پل حسنبیگ (نام پل قبلی که در زمان شاهعباس تخریب شد و این پل به جای آن ساخته شد.) هم نامیدهاند و از بناهای شاه عباس دوم صفوی است که در سال 1060 هجری قمری بنا شدهاست.
در میانه پل خواجو، ساختمانی مخصوصی که به بیگربیکی شهرت دارد بنا شده است که برای اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده او ایجاد شده بود و هم اکنون نیز وجود دارد و طاقهای آن دارای تزئینات نقاشی بسیار زیبایی است و در واقع پل خواجو به خاطر معماری و تزئینات کاشیکاری آن از دیگر پل های زاینده رود مشهورتر است.
پل خواجو به خاطر معماری و تزئینات کاشیکاری آن از دیگر پل های زاینده رود مشهورتر است. این پل که در دوران صفوی یکی از زیباترین پل های جهان به شمار میرفت، بیشتر به منزله سد و بند بودهاست. در میان هریک از دو ضلع شرقی و غربی پل ساختمانی بنا شده که شامل چند اتاق مزین به نقاشی است. این ساختمان که (شاه نشین) نامیده میشود در آن دوره جایگاه بزرگان و امیرانی بوده که برای تماشای مسابقات شنا و قایقرانی بر روی دریاچه مصنوعی به این مکان فراخوانده میشدند. باقی مانده یک نیمکت سنگی تمام چیزی است که از صندلی پادشاه باقی مانده است. به سخن پروفسور اپهام پوپ و ژان شاردن، پل خواجو " یک اثر تاریخی اوج معماری پل فارسی و یکی از جالب ترین پلهایی است که وجود دارند... که در کل آن ضرباهنگ و شرافت و عزت و ترکیب شاد ترین قوام، ابزار، زیبایی، و تفریح و سرگرمی وجود دارد".
فراوری: الهام مرادی
بخش گردشگری تبیان
برگرفته از: خبرگزاری میراث فرهنگی، استانداری اصفهان
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
درباره خودم
پیوندهای روزانه
فهرست موضوعی یادداشت ها
بایگانی
اشتراک