<< نام و اصطلاحات دامی>>                             << انواع و اقسام گاو>>

املیک: بره شیرخوار                                                        جونگه:گوساله نر-گاو نر دوساله

ارکک شیشک: گوسفند نر یکساله.                                       چاغال: به گاوی که نوک دمش سفید باشد

کورپه: نوزاد گوسفند                                                        میگویند.

قوزی: بره                                                                     اوکوز: گاو کار

قوچ: گوسفند نر سه ساله                                                    اینک: گاو شیر ده

اوگج: گوسفند نر چهار ساله                                                بیزوو: بچه گاو-گوساله

بورمانج: گوسفند عقیم شده جهت پرواربندی                            دانا: بچه گاو یکساله

بورماج: گوسفند عقیم                                                        کله: گاو نر

قویون: گوسفند ماده ( میش)                                                دوگه: گاو مادر دو ساله

ازمان: گوسفند نر پرواری چند ین ساله.                                 << انواع و اقسام اسب>>

توخلو(توخلی): بره علفخوار.                                               آت: اسب

کوره: گوسفندی که گوشهایی کوتاه دارد.                                مادیان: اسب ماده

قمر                                                                              آیقیر:(ایلخی یا قوشولان ائرکک آت)اسب

بره(قویون ساغیلان یئر): جایگاهی که شیر گوسفندان را میدوشند. نری که با گله ماده اسبها قاطی شده باشد.

<< اقسام و انواع بز>>                                                        دای: بچه اسب از نوع نر

ارقلی( آرقلی): بز شاخدار.                                                     دایچا: بچه اسب- کره اسب

گئچی: بز

چپیش:بره بز- بچه بز                                                             << انواع الاغ-اوزون قولاخ>>

اولاخ: بچه بز                                                                       ائشک: الاغ- خر

دوبور: بز نر                                                                        سوپا: کره الاغ یکساله.

تکه: بز نر یکساله                                                                 قودوخ: کره الاغ

کولا: بز بی شاخ- به سگ دم کوتاه نیز میگویند.                            کوروخ: کره الاغ

اووورساق: حیوان شیردهی که بیش از یکسال شیر دهد.                  خکی ائشک: الاغ تنبل و از کارافتاده-

<<انواع سگ>>                                                                 خاکستری رنگ

ایت: سگ

قانجیخ: سگ ماده

کولا: سگ دم بریده

انیک: بچه شیرخوار بزرگتر از توله.

<<انواع پرندگان شناخته شده در میاب>>

آلا بولبول: بلبل در انواع مختلف                                     آغاج دلن: دارکوب

آلاقارقا: کلاغ سیاه و سفید                                            چالاغان:نوعی کرکس

آری قوشی: پرنده زنبور خوار                                       آلا پاخلا: از انواع کفترچاهی

باغری قره(ببو):                                                        یا کریم:یا کریم

بلدرچین: بد بده                                                           سونا کهلیک: کبک دری

بایقوش: جغد                                                              چول اوردکی:اردک کوهی

سار:پرنده ای است حشره خوار.                                     حاجی لک لک: حاجی لک لک.

دورنا:درنا

کد قوشی: گنجشک

ککلیک: کبک(سه نوع آن مشاهده شده است)

گورچین: کفترچاهی

گئجه قوشی: مرغ شب( شباویز)

قجیر:کرکس

قیرقی: قرقی( باشه)

قجله: زاغی(غلیواج)

قومری: قمری

قره قوش: گنجشک سیاه( کوچکتر از کلاغ سیاه)

قاران قوش: شاهین ( چالاغان)

چوبان آلادان: نوعی گنجشک

چلچله: پرستو

<<اصطلاحات قالیبافی و صنایع دستی>>

یوماق:گلوله نخ و پشم الوان

یون:پشم گوسفند

شیش: سیخ نوک کج

پیچاق:کارد

گوزم: پشم بهاره بسیار لطیف(پشم بره)

قزیل: پشم بز

پیتراق:غوزه خار چسبیده به پشم گوسفندان

تیفتک: کرک بسیار لطیف بز

<<اصطلاح کلمات روسی که وارد زبان روستایی شده است>>

لاپیتگا:نوعی بیل

هاتیشگا:پنجره

هاتیشگا: لی لی کردن

قوروشقا:نوعی لیوان

دوروشقا: گاری- درشکه.

<<اصطلاحات زراعت و معیارهای مختلف وزن وحجم>>

جوت:(جفت)قدرت کارایی یک گاو را که برای امور زراعتی مورد استفاده قرار میگیرد به دو واحدبرابر تقسیم میکنندکه هر قسمت را یک جفت یا جوت میگویند.

اوکوز:(گاو)یک راس گاو نر قدرتمند که به کار کشت آید.یاریم اوکوز+بیر اوکوز+ایکی اوکوز=نیم گاو+یک گاو+ دوگاو.

باتمان: مقدار زمینی است که قدرت بار آوردن و کاشت یک من تبریز(5کیلو)بذر وتخم را داشته باشد.

دابباخ:(تب فکی) انگل بیماری در سم و پای دامها و زبان و دهان آنها که تولید زخم میکند.

<< اصطلاات بیماریهای سنتی و محلی>>

یارا: زخم                                       قوتورلوق: بیماری جرب وگال

قره یارا:سیاه زخم                           قیزیشما:تب سرماخوردگی

چوزه: جوش                                  قارین بورما:دل پیچه-شکم درد

چیبان: دمل- کورک                         قان قوشماق:استفراغ خون از معده وروده

ساریلیق:یرقان-زردی.                     قان گئت ماخ: خونریزی

سانجی: دل درد- درد                        تریخ: اسهال

ستلجم: سینه پهلو- ذات الریه               اوچوق : تبخا ل

سویوق دیمه:سرماخوردگی                ایت دیر سگی: گل مژه

قیزدیرما: تب مالاریا                        قاشینما: خارش.

قولوش: کمر درد- قولنج

قیزیلجا: سرخک

چیچک:آبله

تیترتمه: تب و لرز

اورک دویونمه: تپش قلب

<<اصطلاحات واحدهای طول>>(دولما اولچی لری)

آغاج:(فرسنگ) فرسخ: مقدار راهی که یک آدم معمولی در بیابان و کوه و یا جاده به حالت پیاده بدون خستگی و در حالت معمولی بتواند در مدت یکساعت طی کند. هر آغاج یا فرسنگ برابر با 6 کیلومتر است.

منزل:( خانه- استراحتگاه) مقدار راهی است که یک آدم پیاده یا یک راس چهارپای باربر بدون خستگی خود و چهارپایانش بتواند در یک روز طی کند را یک منزل گویند.این مقدار راه معمولا 3 تا 5 فرسنگ یا16 تا30 کیلومتر است که در مدت 5 ساعت باید طی شود.

دورت بارماق:( چهار انگشت) پهنای چهار انگشت بهم چسبیده است از انگشت سبابه تا انگشت کوچک.

قاریش:(قریش) وجب: طول آن از نوک انگشت کوچک تا نوک انگشت شصت درحالیکه همه انگشتان کاملا باز باشد.

آرشین:( گز-ذرع):اگر یک دست انسان کاملا بصورت کشیده در امتداد شانه قرار گیرد و سر انسان کاملا رو به شانه اش باشد از نوک بینی تا نوک انگشت میانی دست کشیده را یک آرشین یا گز حساب میکنند.

اووج:(کف دست): مقدار گندم یا آردی که در یک کف دست در حالیکه همه انگشتان بهم چسبیده باشد و دو دست حالت یک ظرف و کاسه را به خود میگیرد.

بیرآل:(یک دست): واحد اندازه گیری آب چشمه یا جویبار و نهر که در مجرای معمولی آب و قنات جریان دارد بیرآل میگویند.

<< اصطلاحات جغرافیایی>>

گونی:آفتابگیر- در زبان ترکی گونی به معنای آفتابگیر و جبهه رو به خورشید کوهستان را گویند که در معرض تابش نور آفتاب باشد.

گوزی: محلی که آفتابگیر نباشد.

یوققوش:(یوخوش):گردنه-سربالایی- فرازبه معنای گردنه کوچک و سربالایی کوهستانی است.

یئنیش:سرپایینی مخالف یوخوش.

قوروق:(حفاظت شده) به منطقه حفاظت شده وممنوعه میگویند.

کوفشن:(کفشن):مزرعه کوچک پاره زمینهای پیرامون روستا که زیر کشت باشد.

کهل:(کوفول): طویله-آغل-محل نگهداری دامها و چهارپایان را گویند که در داخل تپه ها و کوهها توسط مردم کنده شده یا بطور طبیعی بشکل غار بوجود آمده باشد.

<<اصطلاحات وسایل حمل و نقل و آب واشیا>>

تولوق:نوعی خیک از چرم و پوست گوسفند و لاستیک-مشک.

سطیل: سطل.

ودیره:نوعی سطل دهان گشاد.

نهره: خیک.

داغارجیق: کیسه چرمی و انبان پوستی.

هیبه: توبره بافته شده از پشم رنگین.

خورجون:(خورجین): بافته شده از نخ پشمی.