رسم ورسومات عید نوروز درمیان مردمان روستای میاب

از زمان قد یم  نزدیک عید نوروز مردم روستا خود را برای استقبال از بهار  باخانه  تکانی

شروع می کردند و آخرین چهار شنبه را چهار شنبه سوری قرارداده وبعد  از غروب  آفتاب

دربالا ی پشت بام ها جمع شده وبا  روشن کردن آتش دور آن جمع شده وازروی آن می پریدند

وبه زبان محلی می گفتند (آتیل باتیل چرشنبه بختیم آچیل چرشنبه )

وبزرگ  خانواده همان روز با گرفتن وسایل خوراکی آجیل و غیره همه رقم  برای شب آن روز

که به شب (یدی لوین )همان هفت سین – پس ازدعا آنهارا برای همه تقسیم کرده وجشن می گرفتند

وروز قبل عید یعنی روزآخرسال بعنوا ن روزعرفه  معروف بود ودر این روزبعد ازظهر مرد م

روستا در قبرستا ن بقیع دورهم جمع  میشدند وبزرگان با خواندن قرآن وفرستادن فاتحه مجلس را

شروع می کردند و پس ازآن هرکسی که از قبل یک چیزی ازقبیل خرما سیب شکلات وحلوا ی

محلی وغیره  آماده کرده بودند را پخش می کردند وبرای اموات خود طلب  امرزش می  کردند

وسرمزار آنها میرفتندوفاتحه می خواندند

وغروب همان  روز پدران برای دختران ازدواج کرده خویش و برادران برای خواهران  خود

عیدی آماده کرده ازقبیل چادر یا پارچه شیرینی نان محلی(نزیک)وغیره  میبردند وشب  مردم

برای ادای احترام وفاتحه خوانی به منزل متوفی می رفتند

وجوانان ونوجوانان شب برای یک رسم دیرینه که معروف به (قورشاق)بودبه بالا پشت بامهای

مردم میرفتند ویک کیسه که باطناب به آن وصل بود ازباجه یا پنجره به داخل خونه می انداختند

وطلب عیدی می کر دند

قبل از تحویل سال مردم در مسجد دور هم جمع می شدند وبا خواندن قرآن وسوره هفت  سین و دعا

روی آب که درداخل دیگ قرار داشت بعنوان آب چهل یاسین آ ب رابین همه تقسیم میکردند تا برکت

خونه شود درضمن سفره هفت سین نیز درمسجد پهن می شودوبه استقبال بهار میروند

روز عید  صبح همه خانواده  بیدار شده وبا  روبوسی و تبریک عید به همدیگر وعیدی گرفتن از  بزرگتر

عید را شروع میکنند وبا پهن کردن سفره هفت سین که تشکیل شده از قرآن مجید آیینه وگل شیرینی انواع

آجیل وخشکبار انواع میوه ها سبزه وتخم مرغ رنگی محلی نان محلی وغیره برای پزیرایی ازمهمانان

آماده می شوند وبرای عید دیدنی اول به خانه بزرگترها وبعد بقیه فامیل می روند ودورهم جمع می شوند

وهمان روز پسر بچه ها برای عید ی گرفتن به همه خانه ها غیر از تازه گذشتگان می روندو با  گفتن

(بایرامیز شریک مبارک) وصاحبخانه باگفتن (یوز بئله بایرام گورسیز)عیدی انهارا میدهند

ومادر خانواده باپختن نهار همه را دور هم جمع میکند وپدر ومادر ازخاطرات گذشته میگویند

ودرروزهای تعطیل جوان ها باهم به بازیهای محلی مپردازند ودر کل همه برای هم دعا کرده وسال

خوب وخوشی را آ رزو میکنند .

برگرفته از وبلاگ آرخاج – بهشت گمشده میاب نوشته احمد دلیلی