نمونه هایی از کلمات معمول و رایج در میاب

« نمونه هایی از کلمات معمول و رایج در میاب که در سایر آبادیهای آذربایجان کمتر رواج دارد»

ارسین:Arsinسنج - اوستول: ostolصندلی   - باششاخ:Bashaxخوشه هایی که موقع درو بر زمین میریزد.

چاتی:catiطنابی که از ریشه گون میبافند.   –خکی:xakiالاغ خاکستری ’خاکستری. دومروخما ق:domroxmaxمات مات باخیب فیکره گءتمک=خیره خیره نگاه کردن وبه فکر فرورفتن. لاپیتقا:lapetgaنوعی بیل –قانشار:Gansharروبرو-قاخینج:Gaxingسرکوفت-

دوبور:duburبز نر’قوچ - دیزلیک:Dizlikزیرشلواری –دمیریخ/دیرمیخ:demerexشنکش

سهنگ:sahangکوزه سفالی بزرگ را گویند. سولنماخ:sulanmaxولگردی-

کسوو:kusowچوبی که با آن تنور را بهم میزنند. کوفله:kuflaمجرای تنور- کوت:kutنانی که از دیواره تنور بیفتد و در آتش نیمسوز شود<غذای فقراست> -موجری:mugriجعبه -

قارتوپی:gartopiسیب زمینی –فالا:falaتخمی که زیر مرغ میگذارند تا تخم دیگری بگذارد.

«اصطلاحات لباس و پوشاک»

آرخالیق:نوعی کت با مدل قدیمی و شبیه دامن چین دار.

آیاق قابی: نوعی کفش.                    قورشاق: شال کمر.

الجک: دستکش.                            کوینک:پیراهن.

باشماق: کفش.                              چاریخ: چاروق از چرم و لاستیک.

بورک: کلاه.                                یل: جلیقه مخصوص زنان که از روی لباس میپوشند.

دولاق:نوار پای پیچ.                       پنجک:کت.

دیزلیک:زیرشلواری.                      تومان: زیر شلواری/تنبان.

«اصطلاحات ظروف سفا لین»

ساخسی:سفال تولید شده از خاک رس.

سیین/سهین: کاسه سفالی لعابدار در اندازه های مختلف.

سهنگ: کوزه در اندازه های متوسط که دروگران در مزارع آب آشامیدنی در آن میریزند.

بارداخ: ظرف دسته دار لیوانی.

چاناخ: پیاله کوچک.

چولمک: نوعی ظرف سفالی که در آن غذا وما ست ریخته با خود به صحرا میبرند.

لولیین: لولهنگ و آفتابه سفالی و مسی.

مترت:matarat کاسه بزرگ لعابدار یا بی لعاب مخصوص ماست.

«اصطلاحات مواد غذایی»

آغارتی:لبنیات و انواع محصولات شیری.

آیران:دوغ حاصل از ما ست.

آیران شوربا:آبگوشت کشک<اشگنه>

اریشته آشی:آش رشته.

اوماج آشی: آشی که از آرد و خمیر گندم و روغن تهیه میشود.

سوتلی آش:آشی که با شیر پخته میشود.

تندیر آشی: آشی که در تنور پخته میشود.

فتطیر:نانی که خمیر آنرا بلافاصله پس از خمیر کردن در تنور می پزند.

کومش:<کماج> نان پرحجم شبیه نان بربری که بصورت گرد و دولایه پخته میشود.

قوتماج:<قوتماش> در کوهستان چوپانان شیر گوسفندان را جوشانیده به آن قند یا شکر و نان خشک اضافه میکنند که لذیذ و قویترین غذا برای چوپانان است.

قوووت:غذایی شامل:آرد و پودر نخود همراه باسیب وگندم و سنجد.

قووورقا:گندم بو داده و برشته شده که همراه با شاه دانه خوردنی است.

قاخ: برگه زردآلو- سیب و...

قووورما: گوشت سرخ شده در روغن و چربی.

قاتوق: یوورت- ماست.

قوروت: کشک.

قیماق: سرشیرگرفته شده از ماست.

تورتا: مواد ته نشین شده روغن حیوانی پس از ذوب کردن کره.

جورتان: ماست آبکش پس از گرفتن سرشیر.

لور: چکیده آب پنیر.                                                                                                                             

شوربا: آبگوشتی که از قرمه تهیه میشود.

بزباش: آبگوشت کم حجم برای مصرف یکنفر.

دورمک: لقمه بصورت لوله.

هدیک/هدیح: گندم و نخود پخته شده در شیر و آش.< آش گندم>

خیتاب: خوراکی است لذیذ از روغن و تخم مرغ و تره صحرایی و شنگه در نانی که بصورت دو لایه پخته میشود.

جیزلیق: جوشانده دنبه گوسفند پس از برداشتن پیه و چربی که باقیمانده اش بسیار خوشمزه و لذیذ است.

سوزمه: ماست چکیده.

بال: عسل.

آنا بال: عسل سرخ رنگ و عسل بیش از یکساله که بازدهی زنبور بیشتر بوده است.

بچه بال: محصول کندوی عسل که برای اولین بار محصول میدهد و عسلی به رنگ زرد وسفید است.

شان بال: عسل موم دار.

سوزمه بال: عسل خالص بدون موم.