بازدید امروز : 63
بازدید دیروز : 237
زنوز را با سیب های آبدار و درخشان و سرخش می شناسند و البته طبیعت دلنشین و بکری که این منطقه را تبدیل به یکی از توریستی ترین نواحی شمال غرب کشور کرده است. شهری کوهستانی که یکی از قدیمی ترین پایگاه های فرهنگی ایران محسوب می شود. برای دیدن زنوز باید به مرند سفر کنید تا مرتفع ترین شهر این منطقه را با حدود 1600 متر فاصله از سطح دریا ببینید.
این روزها که گرمای زودرس تابستان اعتدال بهار را از یادمان برده است، سفر به کلاردشت و حواشی آن فرصت خوبی است تا آخر هفته هایی ییلاقی و دلچسب را در کنار خانواده تجربه کنیم. کلاردشت با تمام ساختمان سازی های بدقواره ای که چهره طبیعت این منطقه را مخدوش کرده اند، حواشی بکری دارد که سفر به آنها می تواند انرژی چند هفته تان را تامین کند!
روستای کزج خلخال، در دل کوههای سر به فلک کشیده منطقه خلخال و در دامنه تندکوهی به نام «بلدداشی» قرار گرفته است. یعنی درست در ساحل شرقی رودخانه قزلاوزن. این روستا که جزو 12 روستای هدف گردشگری اردبیل و 10 روستای دارای بافت با ارزش معماری سنتی در کشور محسوب میشود، یکی از بکرترین روستاهای پلکانی کشور است که بافتی سنتی تر از روستاهای هم رده خود دارد.
این روستا که نقطه مشابه ماسوله گیلان در اردبیل به شمار می رود، با آب و هوای خنک و طبیعت زیبایش می تواند یکی از بهترین گزینه های گردشگری شما در تابستان باشد.
پارک ملی گلستان اولین پارکی است که در ایران عنوان پارک ملی را به خود اختصاص داد. این پارک که در شرق استان گلستان و حد فاصل این استان و استان خراسان شمالی قرار گرفته است، تا قبل از سال 1336 از شکارگاه های شناخته شده و پر آوازه کشور محسوب می شد و به جنگل گلستان مشهور بود. اما در مرداد ماه 1336 به نام منطقه حفاظت شده آلمه و ایشکی تحت حمایت کانون شکار قرار گرفت و تا سال 1340 توانست قابلیت های خود را در سایه کنترل و نظارت ترمیم و به خوبی نشان دهد. حیات وحش این پارک را گونه های کمیابی از پستانداران و پرندگان تشکیل می دهند که سال هاست همزیستی مسالمت آمیزی با یکدیگر پیدا کرده اند. این پارک را باید در حد فاصل شهرهای گنبدکاووس و بجنورد ببینید. دقیق ترش را بخواهید، باید بگوییم در 115 کیلومتری شرق پارک ملی گلستان، شهر بجنورد قرار دارد و در 55 کیلومتری غرب آن، گنبد کاووس.
لیقوان با تمام کوچکی اش، نام بزرگی است. روستایی که اگرچه همیشه با پنیرهای قالبی ایرانی تداعی می شود، اما اگر به عنوان یک گردشگر وارد آن شوید جاذبه های بیشتری را می بینید که تمام ذهنیت تان را از این روستا، تغییر می دهد! طبیعت زیبای لیقوان آنقدر غافلگیر کننده است که ممکن است مجبور شوید هر چند دقیقه یک بار به خودتان یادآوری کنید که خواب نمی بینید و اینجا گوشه ای از خاک سرزمین خودتان است!
برای دیدن لیقوان باید به آذربایجان شرقی سفر کنید و در 36 کیلومتری جنوب تبریز این روستا را ببینید که در کنار رودخانه مهران رود و کوه های سر به فلک کشیده سهند جا خوش کرده است. جاده ارتباطی لیقوان- تبریز از مسیر «دروازه تهران» شهر تبریز شروع می شود و بعد از گذر از شهر باسمنج و روستاه های هروی (هربی) بیروق (بره) به روستای لیقوان می رسد. یادتان باشد که دره لیقوان بین تمام دره های استان آذربایجان شرقی تنها جایی است که امکان ارائه خدمات و پذیرایی از مسافران را دارد.
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
درباره خودم
پیوندهای روزانه
فهرست موضوعی یادداشت ها
بایگانی
اشتراک