وَ لا?تَمْشِ في الارضِ مَرَحاً! درود بر آن زن بيوه قهرماني که براي گرم کردن تنور خانه‌اش، يک گوني پر از پشکل گوسفند را از آغل‌هاي کوه کمکي، تا خانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش بر کول خود حمل مي‌کرد. ارادتمند مياب عقيل